W Parlamencie Europejskim na gruncie frakcji liberałów (ALDE) powstała frakcja Renew Europe. Niektórzy tłumaczą to jako Odnowić Europę. Co prawda tłumaczenie jest dosłowne (aczkolwiek wówczas forma angielska brzmiała by To Renew Europe), ale czuć, że jest coś nie tak. Jak poprawnie spolszczyć tę nazwę? Czy lepiej zostawiać w oryginale?

Witam,
czytając artykuł w jednej z gazet internetowych, natknąłem się na fragment: „(…) wydali komunikat, że to nie oni wymyślili reklamę na murze Służewca, i zamilkli. Pomiędzy mną a moim znajomym wywiązała się dyskusja na temat tego, czy przecinek przed i jest postawiony poprawnie. Niestety nie doszliśmy do porozumienia, dlatego zwracam się z prośbą do ekspertów o rozstrzygnięcie sporu.

[Dalsza część wypowiedzi dot. pytań retorycznych – nie przyjęta przez nieugięty system]. Wydaje mi się, że w zdrowym zakresie wszystko jest dla ludzi – nawet emotikony. Czy nie stanowią również pewnej forma komunikacji, dzięki której możemy okazać np. nie wypowiedzianą słowami nutkę sympatii :)
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry. Temat interpunkcji przy listach wypunktowanych był już niejednokrotnie podnoszony. Jednak zastanawia mnie w takim wypadku zapis spójnika przed ostatnim elementem. Konkretnie: czy powinien on znajdować na końcu przedostatniego podpunktu, czy na początku ostatniego, czy może w takim wypadku nie należy w ogóle stosować spójnika.

Moje ulubione owoce:
– jabłka,
– gruszki oraz
– śliwki.

Moje ulubione owoce:
– jabłka,
– gruszki
– oraz śliwki.

Pozdrawiam.

Jakie zagrożenie dla języka stanowi nowomowa i czym jest to wywołane? Jak można to zagrożenie zneutralizować?

Na internetowym forum jeden z dyskutujących zarzucił mi, że w moim zdaniu: „Czytaj posty X ze zrozumieniem – tam wszystko pisze” zrobiłem elementarny błąd, polegający na niepoprawnym napisaniu tam wszystko pisze (nie umieściłem w tym stwierdzeniu podmiotu). Na forach stosuje się język potoczny mówiony. Czyli to, co piszę, zapisuję tak samo, jakbym to mówił. To prawda, że zrobiłem błąd, którego nie powinienem popełniać ani w języku pisanym, ani w mówionymm, i nic nie tłumaczy tego sformułowania?

Szanowni Państwo,

skąd się wziął i co oznacza związek frazeologiczny „tatarskie wieści”, na który napotykam niekiedy w polskiej prasie przedwojennej? Wiem, że istnieje publikacja Jolanty Ignatowicz-Skowrońskiej „Wyrażenie tatarskie wieści jako nieobecny w słownikach frazeologizm stylu publicystycznego”, która zapewne rozjaśnia tę kwestię, ale niestety nie udało mi się do niej dotrzeć.

Z wyrazami szacunku

Piotr Michałowski

W języku sportowym popularne jest wyrażenie być z kimś po słowie w sensie 'wstępnie coś uzgodnić'. Na przykład: „Zarząd Legii Warszawa jest po słowie z Maciejem Skorżą”. Czy takie użycie tego sformułowania jest poprawne? Jedynym wyjaśnieniem pojawiającym się w słownikach jest 'być z kimś zaręczonym'.
Z wyrazami szacunku,
Jan Zwarty

Która forma jest (bardziej) poprawna: „Reguły są po to, żeby je łamać” czy „Zasady są po to, żeby je łamać”?

Dziękuję!

D.

Standaryzacja WKP i słownik ortograficzny PWN (https://sjp.pwn.pl/zasady/73-18-16-Pierwszy-wyraz-w-jedno-i-wielowyrazowych-tytulach;629391.html) mówią zupełnie co innego w kwestii pisowni tytułów ustaw i aktów prawnych: „Tytuły aktów polskich i wspólnotowych aktów prawnych, wymieniane w środku tekstu, piszemy małą literą niezależnie od tego, czy występują w tekście w pełnej formie, czy w skróconej… W tekście nazwy kodeksów i praw piszemy małą literą… Pełne tytuły traktatów, porozumień, konwencji, umów pisane są wielką literą” (cytat z tzw. standaryzacji WKP – J.G.).

Kto ma rację?